Ρώτησα μικρά και μεγάλα παιδιά, να μου πουν ως μαθητές, τι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα.
Με εξέπληξε η άγνοια και η αμάθειά τους, που διαδόθηκε σαν μολυσματική, νοητική ασθένεια.
Μου απάντησαν λοιπόν, γεμάτα ειλικρίνεια. Χριστούγεννα σημαίνουν.
* Στολισμένα σπίτια και δέντρα, παντού.
* Το παραδοσιακό, φωτισμένο καραβάκι.
* Παραδοσιακά Κάλαντα.
* Λαμπιόνια και φωτεινές διακοσμήσεις.
* Νόστιμη, γεμιστή γαλοπούλα του φούρνου.
* Πληθώρα, σε αγορές και σε δώρα.
* Ποικιλία σε τραγούδια, που κάποια αναφέρουν τη λέξη Χριστούγεννα, Ελληνικά ή ξένα και ως XMAS
* Αφθονία, σε δώρα και σε παιχνίδια.
* Οικογενειακά τραπεζώματα.
* Ατελείωτη διασκέδαση, γλέντια και χοροί.
* Πλημύρα από διαφημίσεις και κινηματογραφικές ταινίες Χριστουγεννιάτικες, που οι μισές δυστυχώς, είναι Αμερικανικές.
* Ευχές, μέσω του ηλεκτρονικών μέσων και του κινητού τηλέφωνου.
* Διάφορα ταξίδια, σε στολισμένες πόλεις και σε πλούσιες, υπαίθριες αγορές.
* Ποικιλία, από γλυκίσματα εποχής.
Άραγε για αυτά τα παιδιά, αυτή είναι εικόνα των Χριστουγέννων; Δεν γνωρίζουν ότι τα Χριστούγεννα είναι η Θεία Γέννηση του Χριστού, όπως την αναφέρει το Ιερό Ευαγγέλιο; Είναι η Αγία Φάτνη, η απουσία της οποίας είναι τελευταία εμφανής, κάτω από τα στολισμένα Χριστουγεννιάτικα δέντρα;
Δεν είναι εκείνες οι ωραίες ευχετήριες κάρτες, με τις χειρόγραφες ολόψυχες ευχές, σε φίλους και συγγενείς; Άραγε δεν είναι το λαμπερό Αστέρι της Βηθλεέμ, που καθοδηγεί τις ψυχές μας, όπως αυτές των Τριών Μάγων προσκυνητών και των ποιμένων; Δεν είναι το Πνεύμα Αγάπης, Ομόνοιας, Ειρήνης, Συγχώρησης, Συμπόνιας και Ελεημοσύνης, στον πλησίον μας;
Δεν είναι η κατανυκτική, Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, με τα υπέροχα Βυζαντινά τροπάρια;
Σε άλλη ερώτησή μου, για τον Άγιο Βασίλη, μου απάντησαν ότι είναι ο Άγιος των δώρων. Αυτός ο σεβάσμιος, ασπρομάλλης γέροντας, που τρέχουν τα παιδιά να φωτογραφηθούν, ζώντας το δικό τους παραμύθι. Φυσικά καμία γνώση, για τον Μέγα Βασίλειο τον δικό μας Άγιο Επίσκοπο Καισαρείας.
Έναν πραγματικό Άγιο Βασίλη, που έκτισε το πτωχοκομείο Βασιλειάδα. Έναν υπαρκτό, συμπονετικό Άγιο Βασίλη, που έφτιαξε πιττάκια, για να τα μοιράσει στους φτωχούς, γεμάτα με χρυσά φλουριά και κοσμήματα, θεσπίζοντας το έθιμο της Βασιλόπιτας. Σημερα τα παιδιά έμειναν στην φανταστική ύπαρξη ενός γενναιόδωρου γέρου, ντυμένου στα κόκκινα, από το Βόρειο Πόλο. Καλλιεργούν έτσι, το παραμύθι γνωστού Αμερικανικού αναψυκτικού, χωρίς να γνωρίζουν τον πραγματικό Άγιο Βασίλη της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης.
Αναρωτήθηκα τι να φταίει και η εικόνα των Χριστουγέννων, έχει αλλοιωθεί και παραχαραχτεί, στα μάτια των παιδιών μας. Μήπως η σταδιακή κατάργηση στα Σχολεία των Θρησκευτικών, του υποχρεωτικού Εκκλησιασμού, των Κατηχητικών Σχολείων και η απομάκρυνσή τους, από τις αξίες και τις αρχές της Χριστιανικής πίστης της Αγάπης; Μήπως η αμέλεια των γονιών και γενικά της οικογένειας, να προσανατολίσουν τα παιδιά στο Πνεύμα και στην Ουσία των μεγάλων Χριστουγεννιάτικων Εορτών;
Ας μην απορούμε λοιπόν, που η εγκληματικότητα και η παραβατικότητα των εφήβων, έχει ανησυχητικά αλματώδη αύξηση, στον υλιστικό κόσμο, που όλοι ζούμε σήμερα. Καλές Γιορτές.
Ξανθίππη Αγρέλλη
